‘Regel jij als uitvaartbegeleider alleen de uitvaart of begeleid jij ook de afscheidsceremonie? Maak jij dan ook een ‘In Memoriam?’ Deze vragen worden mij regelmatig gesteld. Soms wil een naaste zelf de afscheidsceremonie begeleiden. Alles kan en mag! Maar hoe schrijf je eigenlijk een goede afscheidsspeech?
Het schrijven van een persoonlijk verhaal begint natuurlijk met een goede voorbereiding. Bepaal eerst wat je wilt vertellen. Bedenk daarbij ook wie er aanwezig zijn bij het afscheid. Met andere woorden: aan wie vertel je jouw verhaal?
Wil je een chronologische wandeling door het leven van je geliefde (vader, oma, partner) maken oftewel zijn of haar hele levensloop vertellen?
Wil je je focussen op de hoogte en dieptepunten van zijn/haar leven? Of wil je vertellen over het leven dat jij met de overledene had en wat hij/zij voor jou betekende?
Bepaal waar je mee wilt beginnen en waarmee je wilt eindigen. Bepaal de stijl die bij de overledene past. Formeel of informeel. Serieus of met humor. Met humor kunnen bepaalde boodschappen beter worden onthouden. Maak je woorden in ieder geval beeldend aan de hand van voorbeelden of anekdotes. Haal ook herinneringen op met familie en vrienden.
Denk bijvoorbeeld aan:
Schrijf (of typ) eerst alles uit wat in je opkomt na deze vragen. Durf vervolgens tekst te schrappen. Controleer namen, plaatsen en data. Probeer zaken te verbinden. Zo ontstaat vanzelf een rode draad en daarmee een concreet verhaal.
Nummer de pagina’s en print de tekst uit in een groot formaat letter. Oefen de tekst een aantal malen hardop. Spreek duidelijk en langzaam, langzamer dan normaal. Zo kun je de lengte van je verhaal goed vaststellen. Je moet van goeden huize komen, wil je 10 minuten geboeid kunnen spreken. Beperk daarom een afscheidsrede tot maximaal vijf minuten, dit zijn circa 500 woorden. Gebruik je stem, je tone of voice, om bijvoorbeeld leestekens duidelijk uit te beelden. Zo voorkom je een monotone toon.
Door emoties kun je ter plekke de draad van je verhaal kwijtraken en met een mond vol tanden staan. Of ongecontroleerd gaan ratelen om na 15 minuten niet meer te weten wat je nu euh… al wel of euh… niet hebt gezegd. Schrijf je speech vooraf dus helemaal uit! Oefen vooraf -vlak voor de afscheidsceremonie- ter plekke ook even achter de microfoon.
Je houding is belangrijk om de toeschouwers bij jouw verhaal te houden. Maak er tweerichtingsverkeer van. Kijk de familie en genodigden regelmatig aan. Als je dat niet durft, kijk dan net over hen heen, maar kijk wel regelmatig de zaal of aula in. Zo lijkt het minder op het voorlezen van je verhaal. Tip: houd hierbij wel je vinger bij de regels, zodat je weet waar je bent gebleven!
Geef jezelf gerust pauzes door bijvoorbeeld af en toe een slokje water te nemen. En er mag best een traantje gelaten worden, het is immers een afscheid. Je kunt vooraf een bekende of de ceremoniebegeleider vragen jouw verhaal over te nemen als je echt te geëmotioneerd raakt om je verhaal af te maken. Het kan je steunen als diegene sowieso achter je staat. Ook daarom is het belangrijk dat al jouw woorden zijn uitgeschreven.
Bel mij gerust voor meer informatie of tips over afscheidsspeeches.