Als uitvaartbegeleider ervaar ik keer op keer hoe bijzonder het is om families te ondersteunen in een periode van afscheid. Geen afscheid is hetzelfde; elk verhaal is doordrenkt van unieke herinneringen, rituelen en liefde. Een voorbeeld dat me altijd bijblijft, is het afscheid van een 72-jarige moeder en echtgenote, die een diepe verbondenheid met de natuur voelde.
Afscheid in het teken van de natuur Ze hield van het bos. Met haar gezin bracht ze de zomervakanties altijd door op bosrijke campings op de Veluwe, zonder auto, want bewust leven stond centraal. Hun reizen en uitjes per bus, wandelingen en picknicks waren dierbare tradities. Toen het moment van afscheid naderde, koos ze samen met haar gezin een plek uit op natuurbegraafplaats Nieuw Valkeveen in Naarden. Ook werd de plek naast haar gereserveerd voor haar echtgenoot, zodat ze op een dag weer samen zullen zijn.
Tijdens de levensviering in Sint Vituskerk in Blaricum steken genodigden
haar favoriete veldbloemen in een bloemenband rond de kist. Dit creëert
een warme, kleurrijke afscheidsdeken. Na de dienst stapt de familie in de uitvaartbus, met moeder in het midden. We maken een bijzondere tocht langs de campings waar ze zoveel mooie herinneringen hebben gemaakt.
Onderweg klinkt haar favoriete jazzmuziek van Randy Crawford en Anita Baker. Bij de eerste camping genieten familie en vrienden samen van belegde broodjes en kruidenthee aan twee grote picknicktafels. Bij de tweede stop in het bos zorgt een ijscokar voor een hartverwarmend moment van nostalgie.
Bij aankomst op de natuurbegraafplaats begeleiden we haar kist in stilte naar het graf. Haar kinderen lezen een gedicht voor, haar echtgenoot spreekt liefdevolle woorden. Terwijl de kist langzaam daalt, klinkt “The Promis” van
Secret Garden. Als afsluiting proosten we aan het graf met haar favoriete
wijn op haar leven.
Enkele weken later bezoek ik het gezin om na te praten. We halen herinneringen op aan hun vakanties en het liefdevolle afscheid. Het voelt als een eer om niet alleen het afscheid te begeleiden, maar ook daarna een luisterend oor te mogen bieden.