In Memoriam Uitvaarten

Menu
Menu

Een onverwacht teken van afscheid

De vallende eik

Moeder was de steunpilaar van de familie, het kloppende hart, de mater familias. Tijdens haar persoonlijke uitvaart in het Amstel Boathouse in Amsterdam, prachtig gelegen in het groen van het Martin Luther King Park aan de schilderachtige Amstel, vindt de afscheidsceremonie plaats. 

 

Haar leven wordt liefdevol weergegeven op de schermen, afgewisseld met waardevolle, betekenisvolle muziek zoals ‘Knocking on Heaven’s Door’ van Bob Dylan en aangrijpende afscheidswoorden van onder anderen beide dochters, haar echtgenoot en zus, voor een te jong overleden, krachtige en gedreven vrouw.

Vallende Eik

De aarde beweegt

Plotseling kleurt de lucht bijna zwart en ontstaat er een orkaan boven het glazen dak van de Beatrixzaal. We horen en voelen een heftige dreun. We hebben werkelijk geen idee wat er op dat moment buiten gebeurt. Na de ceremonie vindt de condoleance plaats in een informele receptie-setting. Vervolgens begeleidt de naaste familie moeder, in haar felrode uitvaartkist, op een loopkoets door de erehaag van genodigden langs de Amstel naar haar laatste rustplaats op Begraafplaats Zorgvlied, verderop. Tijdens haar allerlaatste reis, op dit moment nog in de stromende regen, zien we bij vertrek een enorme eik liggen langs Amstel Boathouse, met wortel en al uit de grond gerukt. De dochters roepen in koor: “de eik is gevallen”.

Het eerbetoon

Terwijl de woorden van de dochters nog in de lucht hangen, valt er een serene stilte over de aanwezigen. De betekenis van de gevallen eik resoneert diep bij iedereen; het is alsof de natuur een eerbetoon brengt aan de vrouw die zoveel kracht en stabiliteit aan haar gezin heeft gegeven. Het is een moment van bezinning, een symbolische afsluiting van een leven dat zo vol liefde en energie was.

De hemel breekt open

Langzaam vervolgt de stoet haar weg langs de Amstel, begeleid door het zachte geritsel van bladeren en het kabbelende water dat de oevers streelt. De zon breekt door de wolken en werpt een warme gloed over de omgeving, alsof de hemel zelf glimlacht op deze dag van afscheid.

De liefde blijft

Bij Begraafplaats Zorgvlied aangekomen, omringen bloemen en nog meer liefdevolle woorden de felrode kist. Iedereen is zich bewust van de leegte die moeder achterlaat, maar ook van de rijkdom die haar leven heeft gebracht. Haar nalatenschap leeft voort in de harten van haar dierbaren, als een sterke eik die, hoewel gevallen, zijn wortels diep in de aarde heeft verankerd…