De lichtstraal van afscheid
Een brug naar de hemel
Het is een heldere, winderige dag wanneer ik de uitvaart mag verzorgen van een bijzondere dame van 82 jaar. Haar gezin is verscheurd; de twee dochters willen het afscheid van hun moeder niet samen met hun vader meemaken en vragen mij om een oplossing. Na overleg stel ik iets ongewoons voor: de begrafenis twee keer uitvoeren. Eén keer met vader en zijn naasten, en direct daarna een ceremonie met de dochters, hun echtgenoten en de kleinkinderen. Tot mijn opluchting stemmen zij hiermee in.
De eerste ceremonie
Op de dag van de uitvaart beginnen we in stilte. We wandelen met de rouwstoet van het huis van de echtgenoot, langs de groene lanen van de bosrijke begraafplaats Woensberg in Blaricum. In de schaduw van oude bomen begeleid ik de eerste ceremonie, waarna ik het gezelschap in alle rust verlaat.
De tweede ceremonie
Vervolgens bel ik de dochters. Ze staan al klaar, verderop in het bos, wachtend om hun moeder een laatste groet te brengen. Samen lopen we naar haar graf, terwijl de zon door de bladeren schijnt en de wind door de bomen ruist. Het weer is fris en helder. We schrijven met grote witte ganzenveren de naam van hun moeder in de lucht. Haar naam danst op de wind en verdwijnt langzaam, meegenomen door de bries alsof de natuur haar naam zelf in liefde omarmt.
Een brug tussen hemel en aarde?
Op verzoek van één van de dochters maak ik een foto met haar telefoon om dit moment te bewaren. ’s Avonds appt ze mij de foto met daarbij geschreven: ‘Monique, je hebt geen idee wat een bijzondere foto jij hebt gemaakt!’. Ik bekijk de foto. Vanuit het graf schiet een lichtstraal omhoog, een kleurrijke boog richting de hemel. Of misschien wel andersom, alsof de hemel zelf even afdaalt om haar te groeten. Ik blijf stil zitten, verwonderd en ontroerd. Was dit een laatste groet, een teken van haar liefde voor haar dochters, of een glimp van de ziel die haar weg vond naar het licht?
Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren maar die toch voelen als een boodschap van de andere kant. Deze lichtstraal, onverwacht en wonderlijk, werd een symbool van hoop, liefde en vrede – een brug tussen leven en herinnering, een teken van loslaten in liefde.